برای معرفی راه‌های آموزش برنامه نویسی یک برنامه‌ی سه مرحله‌ای برای کمک به مربیان در هر زبان و سطح، برای آموزش طراحی شده است. که در این مطلب به آن می‌پردازیم.
من برای اولین بار در حدود ۲۰ سال پیش برنامه نویسی و علوم کامپیوتر را یاد گرفتم. در یک نگاه مفاهیم و تمرین‌های کامپیوتر تغییر زیادی نکردند. تنها چیزی که تغییر کرده این است که چه کسی می‌تواند آن را تدریس کند و برنامه‌ی درستی برای آن داشته باشد. مربیان برنامه‌نویسی می‌توانند با توجه به هر موضوعی کد نویسی را تدریس کنند.
به عنوان مثال یک معلم هنر زبان انگلیسی ممکن است درسی را آموزش دهد که به دانش آموزان کمک می‌کند بین کدگذاری با نحوه صحیح و نوشتن با دستور زبان صحیح ارتباط برقرار کنند. یک معلم ابتدایی ممکن است پروژه‌ای را راه‌اندازی کند که در آن یک ربات برنامه‌ریزی‌شده بر روی نقشه زمین حرکت می‌کند تا دانش آموزان بتوانند درک کنند که چگونه زندگیشان به یک جامعه وسیع‌تر و دنیای بزرگ‌تر مرتبط است.
بسیاری از معلمان به دنبال راه‌های آموزش برنامه‌نویسی هستند، که خلاقانه و عملی باشد. با اینکه این دو عبارت اغلب به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما تفاوت‌هایی بین آن‌ها وجود دارد. کد گذاری تایپ و کد نوشتاری، و رمز گذار، فهرستی از الزامات را به زبان برنامه‌نویسی مثل جاوا، پایتون، ++C و غیره ترجمه می‌کند. این فرآیند نیازمند یک برنامه‌نویس برای درک الگوریتم‌ها و ساختارهای داده در میان چیزهای دیگر است.
معلمان که دانش آموزان را برای این مجموعه مهارت‌ها آماده می‌کنند، باید به آن‌ها اصول اولیه را آموزش بدهند و از برنامه‌های آموزشی مناسب در کنار شیوه‌های درست تدریس استفاده کنند. این برنامه‌ها در شروع شامل سه مرحله است.
مرحله ۱: دانش‌آموزان را از پایه با کد گذاری محوری آشنا کنید
هر زبان گفتاری یا نوشتاری دستوری دارد که مجموعه‌ای از اصولی است که پارامترها را برای ساختن یک جمله یا جملات متوالی تعریف می‌کند. به همین ترتیب کد گذاری به کد گذار نیاز دارد تا مفاهیم کدگذاری بنیادی را با استفاده از نحوه مناسب (گرامر) درک و اجرا کند. این بدون توجه به زبان برنامه‌نویسی. یک الزام است,
مرحله ۲: انتخاب ابزار مناسب برای برنامه نویسی
منابعی که شما برای آموزش برنامه‌نویسی استفاده می‌کنید، نیاز به تقویت آموزش و راهنمایی مرحله به مرحله دانش‌آموزان دارد. علاوه بر این، لازم است که آن‌ها را در مفاهیم کدگذاری محوری که در بالا ذکر شد، هدایت کنید و به آن‌ها اجازه دهید تا اثرات هر خط کد اجرا شده در زمان واقعی را ببینند. این کار برای آن‌ها لحظات موفقیت، ایجاد اعتماد به نفس و تمایل به کدگذاری پیچیده‌تر را به وجود می‌آورد.
این ابزارها با منابع آموزشی همراه می‌شوند که شما می‌توانید با درس‌های کدگذاری خود هماهنگشان کنید.
COD ORG : برنامه‌نویسی، بخشی از راهنمای برنامه درسی، به شما اجازه می‌دهد تا درس‌ها را برای کمک به یادگیری برنامه نویسی دانش آموز با استفاده از الگوریتم‌ها و اصلاح کننده‌ها برنامه ریزی کنید.
کیت کد littleBits : جعبه کد یک راه‌حل جامع برای آموزش کودکان برای طراحی بازی‌های خود و اختراعات فیزیکی ارائه می‌دهد. این برنامه بیش از ۲۰ ساعت با استانداردهای سازگار با درس‌ها، ویدیوها، اسلایدها، یک وبلاگ مخترع، rubrics، و برنامه آموزشی کد دارد، که مفاهیم کدگذاری را به دنبال کدگذاری مبتنی بر بازی معرفی می‌کند.
پلت فرم Scratch برای مربیان : با انبوهی از منابع و برنامه‌های آموزشی، پلت فرم Scratch، مربیان را با ابزارهایی برای آموزش دانش آموزان در برنامه‌های تعاملی، بازی‌ها، و انیمیشن آشنا می‌کند.
wa
مرحله ۳: استفاده از مدل کارگاه آموزشی
به احتمال زیاد همه دانش آموزان ما در یک سطح برنامه نویس نخواهند شد. زمانی که اصول کدگذاری را بدانیم و منبعی برای آموزش داشته باشیم و راه‌های آموزش برنامه نویسی را بدانیم، مهم است که از استراتژی‌های آموزش برای رسیدن به همه آن‌ها استفاده کنیم.
برای این منظور، من دوست دارم از مدل کارگاه (WM) که توسط Calkins توسعه داده می‌شود، استفاده کنم. روش WM به من اجازه می‌دهد تا یادگیری را سازماندهی و کنترل کنم در حالی که به دانش آموزان من کمک می‌کند تا بر تسلط و میزان مهارت خود تمرکز کنند. تعامل با آن‌ها در این ساختار همچنین منجر به افزایش اعتماد و تمایل به گسترش قابلیت‌های فرضی آن‌ها برای مهارت بر همه‌ی جوانب برنامه نویسی می‌شود.
با هماهنگی WM، من دروس برنامه نویسی را برنامه ریزی می‌کنم، که به دانش آموزان اجازه نوشتن برنامه‌ها و ایجاد مهارت‌های کد نویسی، متناسب برای سطوح مختلف را می‌دهد. مربیان می‌توانند آموزش برنامه نویسی جدید را با مشارکت دانش آموزان در ساختار WM تسهیل کنند:
کد نویسی با مربی : برای دانش آموزانی که مبتدی هستند، دیدن کد نویسی مربی به آن‌ها اطمینان می‌دهد که می‌توانند اولین برنامه خود را بنویسند.
برنامه‌نویسی جفت (PP) : یک استراتژی است که توسط توسعه دهندگان نرم‌افزار و دانشجویان در کلاس‌های مختلف برای یادگیری مشارکتی و تکمیل پروژه‌های بزرگ و پیچیده استفاده می‌شود. زمانی که هر دو مبتدی باشند، استراتژی PP دارای مشکلات بالقوه است، بنابراین مطمئن شوید که هر دو در یک سطح نباشند و زمان را برای بررسی‌های مکرر کدها و بازتاب دانش آموزان فراهم کنید.
یادگیری مفاهیم اصلی با استفاده از آموزش‌های شخصی: هنگامی که دانش آموزان با اعتماد بیشتری مفهوم کد نویسی و اصلاح آن را به دست می‌آورند، من به آن‌ها اجازه می‌دهم تا تسلط بیشتری را با استفاده از برنامه‌های آموزشی که مهارت‌های کدگذاری خاص را نشان می‌دهند (یعنی حلقه‌ها، عملکردها، و غیره) استفاده کنند و برنامه را در مراحل مختلف بررسی کنند.
کد نویسی یک مهارت چندگانه است که به زمان، صبر، استفاده موثر از edtech و استراتژی‌هایی برای رسیدن به تسلط نیاز دارد. علاوه بر این، تبدیل شدن به یک متخصص کامپیوتر می‌تواند تا ۲۵ سال طول بکشد و این اتفاق نمی‌تواند در یک کلاس، و یا یک ترم بیفتد. بنابراین، تمرکز خود را بر اصول اولیه، ایجاد ظرفیت دانش آموزان و رساندن آن‌ها به جایی که باید باشند متمرکز کنید و سطح دقت مناسب برای درک فعلی آن‌ها و سطح کلاس را در نظر بگیرید.
برای معرفی راه‌های آموزش برنامه نویسی یک برنامه‌ی سه مرحله‌ای برای کمک به مربیان در هر زبان و سطح، برای آموزش طراحی شده است. که در این مطلب به آن می‌پردازیم.
من برای اولین بار در حدود ۲۰ سال پیش برنامه نویسی و علوم کامپیوتر را یاد گرفتم. در یک نگاه مفاهیم و تمرین‌های کامپیوتر تغییر زیادی نکردند. تنها چیزی که تغییر کرده این است که چه کسی می‌تواند آن را تدریس کند و برنامه‌ی درستی برای آن داشته باشد. مربیان برنامه‌نویسی می‌توانند با توجه به هر موضوعی کد نویسی را تدریس کنند.
به عنوان مثال یک معلم هنر زبان انگلیسی ممکن است درسی را آموزش دهد که به دانش آموزان کمک می‌کند بین کدگذاری با نحوه صحیح و نوشتن با دستور زبان صحیح ارتباط برقرار کنند. یک معلم ابتدایی ممکن است پروژه‌ای را راه‌اندازی کند که در آن یک ربات برنامه‌ریزی‌شده بر روی نقشه زمین حرکت می‌کند تا دانش آموزان بتوانند درک کنند که چگونه زندگیشان به یک جامعه وسیع‌تر و دنیای بزرگ‌تر مرتبط است.
آشنایی بیشتر با برنامه نویسی در بوت کمپ آموزش برنامه نویسی
راه‌های آموزش برنامه نویسی
بسیاری از معلمان به دنبال راه‌های آموزش برنامه‌نویسی هستند، که خلاقانه و عملی باشد. با اینکه این دو عبارت اغلب به جای یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما تفاوت‌هایی بین آن‌ها وجود دارد. کد گذاری تایپ و کد نوشتاری، و رمز گذار، فهرستی از الزامات را به زبان برنامه‌نویسی مثل جاوا، پایتون، ++C و غیره ترجمه می‌کند. این فرآیند نیازمند یک برنامه‌نویس برای درک الگوریتم‌ها و ساختارهای داده در میان چیزهای دیگر است.
معلمان که دانش آموزان را برای این مجموعه مهارت‌ها آماده می‌کنند، باید به آن‌ها اصول اولیه را آموزش بدهند و از برنامه‌های آموزشی مناسب در کنار شیوه‌های درست تدریس استفاده کنند. این برنامه‌ها در شروع شامل سه مرحله است.
مرحله ۱: دانش‌آموزان را از پایه با کد گذاری محوری آشنا کنید
هر زبان گفتاری یا نوشتاری دستوری دارد که مجموعه‌ای از اصولی است که پارامترها را برای ساختن یک جمله یا جملات متوالی تعریف می‌کند. به همین ترتیب کد گذاری به کد گذار نیاز دارد تا مفاهیم کدگذاری بنیادی را با استفاده از نحوه مناسب (گرامر) درک و اجرا کند. این بدون توجه به زبان برنامه‌نویسی. یک الزام است,
مرحله ۲: انتخاب ابزار مناسب برای برنامه نویسی
منابعی که شما برای آموزش برنامه‌نویسی استفاده می‌کنید، نیاز به تقویت آموزش و راهنمایی مرحله به مرحله دانش‌آموزان دارد. علاوه بر این، لازم است که آن‌ها را در مفاهیم کدگذاری محوری که در بالا ذکر شد، هدایت کنید و به آن‌ها اجازه دهید تا اثرات هر خط کد اجرا شده در زمان واقعی را ببینند. این کار برای آن‌ها لحظات موفقیت، ایجاد اعتماد به نفس و تمایل به کدگذاری پیچیده‌تر را به وجود می‌آورد.
این ابزارها با منابع آموزشی همراه می‌شوند که شما می‌توانید با درس‌های کدگذاری خود هماهنگشان کنید.
COD ORG : برنامه‌نویسی، بخشی از راهنمای برنامه درسی، به شما اجازه می‌دهد تا درس‌ها را برای کمک به یادگیری برنامه نویسی دانش آموز با استفاده از الگوریتم‌ها و اصلاح کننده‌ها برنامه ریزی کنید.
کیت کد littleBits : جعبه کد یک راه‌حل جامع برای آموزش کودکان برای طراحی بازی‌های خود و اختراعات فیزیکی ارائه می‌دهد. این برنامه بیش از ۲۰ ساعت با استانداردهای سازگار با درس‌ها، ویدیوها، اسلایدها، یک وبلاگ مخترع، rubrics، و برنامه آموزشی کد دارد، که مفاهیم کدگذاری را به دنبال کدگذاری مبتنی بر بازی معرفی می‌کند.
پلت فرم Scratch برای مربیان : با انبوهی از منابع و برنامه‌های آموزشی، پلت فرم Scratch، مربیان را با ابزارهایی برای آموزش دانش آموزان در برنامه‌های تعاملی، بازی‌ها، و انیمیشن آشنا می‌کند.
wa
مرحله ۳: استفاده از مدل کارگاه آموزشی
به احتمال زیاد همه دانش آموزان ما در یک سطح برنامه نویس نخواهند شد. زمانی که اصول کدگذاری را بدانیم و منبعی برای آموزش داشته باشیم و راه‌های آموزش برنامه نویسی را بدانیم، مهم است که از استراتژی‌های آموزش برای رسیدن به همه آن‌ها استفاده کنیم.
برای این منظور، من دوست دارم از مدل کارگاه (WM) که توسط Calkins توسعه داده می‌شود، استفاده کنم. روش WM به من اجازه می‌دهد تا یادگیری را سازماندهی و کنترل کنم در حالی که به دانش آموزان من کمک می‌کند تا بر تسلط و میزان مهارت خود تمرکز کنند. تعامل با آن‌ها در این ساختار همچنین منجر به افزایش اعتماد و تمایل به گسترش قابلیت‌های فرضی آن‌ها برای مهارت بر همه‌ی جوانب برنامه نویسی می‌شود.
با هماهنگی WM، من دروس برنامه نویسی را برنامه ریزی می‌کنم، که به دانش آموزان اجازه نوشتن برنامه‌ها و ایجاد مهارت‌های کد نویسی، متناسب برای سطوح مختلف را می‌دهد. مربیان می‌توانند آموزش برنامه نویسی جدید را با مشارکت دانش آموزان در ساختار WM تسهیل کنند:
کد نویسی با مربی : برای دانش آموزانی که مبتدی هستند، دیدن کد نویسی مربی به آن‌ها اطمینان می‌دهد که می‌توانند اولین برنامه خود را بنویسند.
برنامه‌نویسی جفت (PP) : یک استراتژی است که توسط توسعه دهندگان نرم‌افزار و دانشجویان در کلاس‌های مختلف برای یادگیری مشارکتی و تکمیل پروژه‌های بزرگ و پیچیده استفاده می‌شود. زمانی که هر دو مبتدی باشند، استراتژی PP دارای مشکلات بالقوه است، بنابراین مطمئن شوید که هر دو در یک سطح نباشند و زمان را برای بررسی‌های مکرر کدها و بازتاب دانش آموزان فراهم کنید.
یادگیری مفاهیم اصلی با استفاده از آموزش‌های شخصی: هنگامی که دانش آموزان با اعتماد بیشتری مفهوم کد نویسی و اصلاح آن را به دست می‌آورند، من به آن‌ها اجازه می‌دهم تا تسلط بیشتری را با استفاده از برنامه‌های آموزشی که مهارت‌های کدگذاری خاص را نشان می‌دهند (یعنی حلقه‌ها، عملکردها، و غیره) استفاده کنند و برنامه را در مراحل مختلف بررسی کنند.
پیشنهاد مقاله : ده روش برای آموزش برنامه نویسی
کد نویسی یک مهارت چندگانه است که به زمان، صبر، استفاده موثر از edtech و استراتژی‌هایی برای رسیدن به تسلط نیاز دارد. علاوه بر این، تبدیل شدن به یک متخصص کامپیوتر می‌تواند تا ۲۵ سال طول بکشد و این اتفاق نمی‌تواند در یک کلاس، و یا یک ترم بیفتد. بنابراین، تمرکز خود را بر اصول اولیه، ایجاد ظرفیت دانش آموزان و رساندن آن‌ها به جایی که باید باشند متمرکز کنید و سطح دقت مناسب برای درک فعلی آن‌ها و سطح کلاس را در نظر بگیرید.